پدر ما از عشاير بود و زندگي مان بيشتر در مهاجرت مي گذشت . جمعاً شش نفر بوديم ؛ چهار برادر و دو خواهر . مهاجرت تحول مدام است در عرصة حيات و ما هميشه در حال کوچ از جايي به جايي ديگر به سر مي برديم. با آن وسعت بي نظير، منظري وسيع به آدم « ساردوئيه » دشت هاي سبز هديه مي كرد. روزهاي کودکی ما با عدم وابستگي به مکاني مشخص مي گذشت. زندگي ساده اي داشتيم . غذاي ما معمولاً نان جو و گندم و بعضي وقت ها اشكنه بود ، ولي ياد گرفته بوديم با كمترين امكانات بيشترين استفاده را از زندگي خدادادي ببريم . از همان اوان كودكي افرادي مذهبي بار آمده بوديم.
© Copyright 2016. Mohammad Sadegh Adib Sereshki
Danland 
.jpg)
